Имрўз аз ба даст овардани истиқлолияти давлатии кишвари Ҳинд 76 сол сипари гардид. Имрӯз дар Сафорати Ҷумҳурии Ҳиндустон дар Тоҷикистон ин санаи фархундаро таҷлил намуданд.
Бинобар иттилои хабарнигори радиои «Овози тоҷик», Нушофарин Олимзода, ки дар ин хусус бо Сафири Ҷумҳурии Ҳиндустон дар Тоҷикистон, Вираҷ Синх мусоҳиба анҷом дод, Сафир аз сатҳи ҳамкориҳои фарҳнгию иқтисодӣ то муносибатҳои иҷтимоӣ омўзишӣ изҳори хушнудӣ намуда, барои боз ҳам равнақ додани ин раванд аз имкониятҳои истифоданашудаи ҳамкориҳо таъкид намуд.
Номбурда афзуд:«Тўли чанд соли охир бо дастгирии бевоситаи роҳбарияти олии Ҷумҳурии Тоҷикистон беш аз 1300 мутахассисони тоҷик барои такмили ихтисос дар соҳаҳои гуногун ба Ҳиндустон сафарбар гардиданд».
«Ҳамзамон барои омўхтани забон ва аз бар намудани рақсу суруди классикии ҳиндӣ беш аз 400 нафар донишҷўён ба Ҳиндустон сафар намуданд, ки ин нишондод дар баробари дигар ҳамсояҳо қобили мулоҳиза аст.»: афзуд Сафир.
Боиси ифтихор аст, ки ин дуюмин маротиба аст, ки ман ба ҳайси Сафир дар Тоҷикистони офтобӣ фаолият дорам ва инро бояд қайд намоям, ки баъд аз фосилаи чандсолина, ҳангоме, ки дубора дар ин симат таъйин шудам ҳангоми ворид шудан ба шаҳри Душанбе симои ин шаҳр ба гунае иваз шуда буд, ки дар шинохти он одам душворӣ мекашид.
