Китоби “Аморати исломӣ ва низоми он”, ки Абдулҳаким Ҳаққонӣ, раиси Додгоҳи олӣ дар ҳукумати нави Афғонистон онро навишта аст вокунишҳои зиёдеро ба бор овард. Дар ин бора радиои «Овози тоҷик дар такя ба расонаҳои арабӣ хабар медиҳад.
Бархе аз коршиносон ва пажӯҳишгарон бар ин назаранд, ки ин китоб дастурамали ҳукуматест, ки пас аз берун шудани нерӯҳои Амрико ба қудрат расидааст, дар ҳоле ки иддае онро нуқтаи назари як идеологи Толибон медонанду талош карда аст дар бораи Аморати исломӣ нависад, аз сӯйи дигар, иддае бар ин назаранд, ки раиси Додгоҳи олӣ дар ин китоб назарияи наве пешниҳод накардааст, балки танҳо пояҳои назариявии Қонуни асосии Аморатро мушаххас кардааст.
Китоби «Аморати исломӣ ва низоми он»-и Ҳибатуллоҳ Охундзода, раҳбари Толибон, дар ҳаҷми 312 саҳифа нашр шуда, аз муҳимтарин китобҳои фикрӣ ва сиёсӣ барои фаҳми ҳаракати Толибон ва идораи он дар Афғонистон маҳсуб мешавад.
Муаллиф мавзуҳои аҷибе ба монанди кору фаъолияти занон ва амалияи сиёсат, интихобот, шароити имоматӣ ва дигар масъалаҳоро дар бар гирифтааст.Академик доктор Мисбоҳуллоҳ Абдулбоқӣ ба Ал-Ҷазира Нет гуфта аст: “Китоб норавшаниҳо ва мушкилоти бузург дорад, масалан, дар интихоби Халифа, Амир-ул-муъминин ё Њоким хусусияти маҳорати ҳокимро дар бар мегирад.
Вай афзуд: Дар мавриди таъйини имом нависанда аз маълумоти замони муосир дар бораи ёдовар нашудааст ва нақши ӯ дар корҳои динӣ маҳдуд буда, шарту огоҳии имом аз корҳои дунявӣ ва ниёзҳои мусалмононро фаро нагирифта аст. Муносибати сахтгиронае нисбат ба зан ва маҳрум кардани онҳо аз ҳаққи интихоб ва қарор надоштани онҳо байни шахсони ҳаллу фасли буда наметавонад ва аксари масъалаҳо матраҳ мешаванд, ки гўё мо дар даврони Мовардию Абуяъло (шахсиятҳои динии мазҳаби Ҳанбалӣ) зиндагӣ дошта бошем.
Дар китоби “Низоми Аморат ва шариат” низ мавзӯъҳои мухталифе аз қабили далелҳои беэътибор будани қонунҳое, ки инсон онро навиштаву қабул карда аст, ҳукумати исломӣ, он чи дар сарчашмаҳои қонунгузории исломӣ омадааст, истиқлолият, шеваи фатҳ, усулҳои сиёсат, интихоби амир, чигунагии байъат, интихоботи демократии муосир, ҳукумати муайян дар замони муайян. , шароит ва вижагиҳои имом, зан ва сиёсат, тафовут байни шўрои исломӣ ва демократия, қозӣ, иқтисодиёт ва ғайра матраҳ шуда аст.
Муаллифи китоб, Ҳаққонӣ соли 1967 дар деҳаи Толқони ноҳияи Банҷвайии вилояти Қандаҳор ба дунё омада, бо падараш Шайх Худойдод, маъруф ба “Ҳоҷӣ Мулло Соҳиб” ва мутааллиқ ба қабилаи Исҳоқзай улуми шаръӣ омӯхтааст.